Rheinwoche 2022

Al een aantal jaar hoorde ik van Niels en Jan-Jacob hoe anders en leuk het was om de Rheinwoche te zeilen. Dit jaar, tijdens het 100-jarig bestaan, mocht ik voor het eerst meedoen. Niet met Niels en/of Jan-Jacob, maar tegen ze. Samen met Bertrand op D’n Vliegende Brabander.Vanwege het 100-jarig bestaan was er een extra lang traject gepland, verdeeld over 4 startdagen met 7 races, in plaats van de normale drie dagen met 5 races.

Op woensdagavond begon voor mij de reis al. Uit mijn werk werd ik opgepikt door Niels en Jan-Jacob en reden we naar Zutphen. Dit was onze eerste stop. Rolf had ons uitgenodigd om te komen BBQ’en en we bleven gezellig slapen. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om richting Keulen, het startpunt van de Rheinwhoche te rijden. We hebben daar de boten te water gelaten en zijn toen terug naar Arnhem, het eindpunt, gereden met een lege trailer.

Daar hebben we de auto en trailer achtergelaten en zijn we in de speciale pendelbus gestapt om weer richting Keulen te vertrekken. In Keulen aangekomen lag de Eureka, het schip waar wij op sliepen, aten en feestten, al klaar. We hebben ons daar geïnstalleerd en zijn lekker gaan eten en een biertje gaan drinken

Vrijdag was het dan zover, de start van de eerste wedstrijden. De voorspelling was veel zon en weinig wind. De zon was er, de wind gelukkig ook en dus konden we ons opmaken voor de eerste etappe van Keulen Porz naar Hitdorf.  Na de lunch, die iedere dag werd verzorgd door de Eureka, was het tijd voor etappe twee van Hitdorf naar Düsseldorf. Bijzonder zo’n eerste keer zeilen op de Rijn. Tussen alle vrachtschepen, tourschepen (hotels op het water ;)) en de zeilboten was het continue focussen en heel af en toe toch even snel naar de omgeving om je heen kijken. We zijn langs verschillende steden, industriegebieden en natuurgebieden gevaren. Naast het zeilen tussen de grote schepen was het zeilen op de stroming ook een uitdaging. Waar kun je het beste zeilen? Toch de buitenbocht maar, want daar is de meeste stroming of toch maar de binnenbocht, want minder afstand? ‘s Avonds hebben we gezellig met een aantal van de Sailhorse club in Düsseldorf bij een Mexicaan gegeten.

Op dag 2, zaterdag, hadden we weer een mooie zeildag voor de boeg. Waar we gister Inkus beide etappes vlak voor ons hebben zien finishen. Kwamen wij vandaag één keer als 1^e over de finishlijn. Heel gaaf! Tijdens de (wat lange) prijsuitreiking kregen we te horen dat de voorspelling voor zondag middag niet gunstig waren en dat de etappe van de middag niet gezeild zou worden. Hans Willem, van de Harakiri, had het tijdens de prijsuitreiking zwaar en de vraag is hoeveel hij heeft meegekregen, haha De etappe van zondag zou een uur eerder van start gaan, wat betekende dat we niet om 07:00 uur, maar om 06:00 uur gewekt met een vrolijk liedje. Best vroeg, maar vroeg naar bed gaan zat er niet in. Op de kade was er namelijk voor livemuziek gezorgd. Er werd lekker gegeten, bier gedronken en zelfs iedereen was wel even op de dansvloer te vinden. Een geslaagde avond!

Zondag eindigde de dag dus niet in Emmerich, zoals gepland maar in Rees. Hierdoor hadden we de middag vrij. Voor sommigen (voor mij in ieder geval) was het lekker om even bij te komen door een uurtje te gaan slapen. Anderen gingen met de veerboot naar het stadje toe voor een wandeling. Rond etenstijd verzamelden we met ons clubje bij een pizzeria. Na de heerlijke pizza, die er echt wel inging, gingen we weer met de laatste veerboot terug naar de overkant. Inmiddels was het hard gaan regenen en aan de overkant zouden we nog 10 minuutjes moeten lopen. De meneer van de veerpont heeft ons toen helemaal in de haven afgezet, hij lag daar naast de Eureka. Hoe toevallig!
Op de Eureka was er een DJ geregeld, maar wij waren vooral heel competitief ouderwets aan het ezelen. Iedereen is wel een keer naar de grond gedoken voor de laatste dobbelsteen (we speelden met dobbelstenen i.p.v. met lepels of duimen op de tafel), hahaha.

Op de laatste dag, maandag, was het nog één lange etappe naar Arnhem, het eindpunt van de Rheinwoche. Een lange etappe, maar er was redelijk wat wind voorspeld, waardoor we sneller waren gefinisht dan gedacht. Het was hard werken, veel overstag en weer veel vrachtverkeer. Vandaag eindigden we weer als eerste over de finishlijn, maar hierbij moet ik zeggen dat Inkus wel echt met recht 1^ste is geworden in het Sailhorse klassement. Alle dagen was er veel strijd tussen Inkus, Poespas, Kingfisher en ons. We waren echt aan elkaar gewaagd en qua weer hebben we van alles gehad. Weinig, maar ook veel wind, veel spinnakeren, maar ook hele etappes opkruisen.

Ik kijk terug op een zeer geslaagd, gezellig en sportief lang weekend.

Bertrand, mocht je volgend jaar weer een fokkenist nodig hebben, ik ga graag weer met je mee!

Rosan Steur